Nama yang hancur puing-puing !
Nama yang berpisah di langit hampa !
Nama yang dipanggil, tiada pemiliknya !
Nama yang dipanggil sambil aku mati !
Sepatah kata yang masih ada di dalam hati
Sampai akhirnya, tak dapat ungkapkan
Kekasih yang ku cinta !
Kekasih yang ku sayang !
Matahari merah tergantung di puncak gunung
barat
Kumpulan rusa pun menangis tersedu
Di atas puncak gunung yang terpisah
Kuseru namamu
Kuseru namamu penuh pilu
Kuseru namamu pedih sendu
Suara panggilan itu beralih menyisih
Terlalu jauh seperti langit dan bumi
Biarpun jadi batu yang berdiri disini
Namamu akan kuseru bila aku mati
Kekasih yang kucinta !
Kekasih yang kusayang !
*Kim Sowol
Tidak ada komentar:
Posting Komentar